Bunlar alışmadığı durumlarda serbest davranamayan çocuklardır. Bazı çocuklar aşırı derecede utanırlar ve kendi kabuklarına çekinirler. Hiçbir şeyde iddialı olmayıp başkalarının bulunduğu bir ortamdan ve durumdan çekilmeyi tercih ederler. Kimse için bir tehlike teşkil etmezler ama belirgin derecede kendileri için bir çok duygusal problem yaratırlar.Bunlar kendi yollarında giderler. Büyüklerde her hangi bir çatışma ve onlara problem çıkarmadan uzaktırlar. Hatta yetişkinler tarafından çok uyumlu olarak görülür ve sevilirler. Fakat kendi benlikleri İle çatışma halindedirler.

Nedenleri;
Çocukların sınırlı sosyal yaşantılara sahip olması, çocuklara yapılan yanlış telkinlerin etkisi, çocukların güvensizlik yaratan durumlarda kendilerine karşı güvensizlik geliştirmesi, çocukların ufak tefek hataları karşısında onlardan mükemmellik beklemek, ayıplanması, zorlanmalarını sebepler olarak sayabiliriz.

Düzeltme yolları;
Çocukların mümkün olduğu kadar sosyal yaşantılar yoluyla bir seri gerekli sosyal becerilerle donatımı. Oyun, güzel giyinme, konuşma, toplu yerlerde nasıl davranacağını yaşantılar yolu ile öğretme, onun kendine güvenini artırma. Hatalarını hemen ayıplayarak onları utandırmama. Onlara yanlış telkinler vermemek, mümkün olduğu kadar her becerinin zamanla herkes tarafından belli bir seviyede öğrenilmesinin normal bir şey olduğunu mükemmelliğin hiçbir zaman kısa zamanda kendi kendine oluşmayacağının ve bunun belli bir sürede gelişeceğinin çocuklara uygun bir şekilde anlatılması gerekir.
HAZIRLAYAN; Karabük Rehberlik ve Araştırma Merkezi Araştırma ve Yayın Bölümü