|
Çevreden gelen ışık, ses, koku, tat, sıcaklık, soğukluk, dokunma gibi uyarıları (değişiklikleri) algılayan organlara duyu organı denir. İnsanlarda göz (görme duyu organı), kulak (işitme duyu organı), burun (koku alma duyu organı), dil (tat alma duyu organı) ve deri (dokunma, hissetme duyu organı) olarak beş duyu organı bulunur.
Duyu organlarında çevreden gelen uyarılara göre özelleşmiş hücreler bulunur. Duyu organlarında bulunan ve çevreden gelen uyarıları algılayabilen hücrelere duyu hücreleri veya duyu almaçları veya reseptör denir. Farklı duyu organlarında farklı almaçlar bulunur. Duyu almaçları gözde ışık, kulakta ses, burunda koku, dilde tat, deride sıcaklık, ağrı, basınç, dokunma uyarılarını alır.
Duyu organlarındaki almaçlar tarafından algılanan uyarılar uyartıya dönüştürülerek duyu sinirlerine aktarılır ve uyartılar, duyu sinirleri ile beyindeki duyu merkezlerine (görme duyu merkezi, işitme duyu merkezi, koku alma duyu merkezi, tat alma duyu merkezi, dokunma, hissetme merkezi) iletilir. Beyindeki duyu merkezleri, duyu organlarından gelen uyartıları değerlendirir ve cevabını hareket sinirleri ile ilgili organa gönderir. Böylece çevreden gelen uyarılar algılanmış olur.
▪ Duyu hücreleri (almaçlar) uyartıları, duyu–sinir yolu ile beyindeki duyu merkezlerine iletilir.
▪ Duyu merkezleri, gelen uyartılara verdiği cevap karşısında duyu organının çalışıp çalışmadığını kontrol eder.
▪ İnsan vücudunda duyu organları birlikte çalışır ve bu sayede çevreden gelen uyarılar (ses, renk, ışık, koku, sertlik, tat) daha kolay ve doğru bir şekilde algılanır.
▪ Farklı duyu organlarında farklı uyarılar alınır ve bu uyarıların beyne taşınma şekli aynıdır. Fakat her duyu organı beyinde farklı bir duyu merkezine bağlı olduğu için verilen tepkiler de farklıdır.
|
|
Bu konu 10216 kez okundu |
|
|
